Centrum Konferencyjno - Rekreacyjne Geovita w Zakopanem

Doroczną tradycją jest spotkanie najlepszych narciarzy „minionych czasów” na Polanie Kalatówki w Tatrach w Lany Poniedziałek. Mowa oczywiście o Zawodach o Wielkanocne Jajo, organizowanych w niepowtarzalnej atmosferze wspólnej zabawy – czyli wyjątkowej retro imprezie narciarskiej.
Zawody rozpoczynają się w drugi dzień Świąt Wielkanocnych o godzinie 10.00 uroczystą prezentacją zawodników, po czym następuje rywalizacja w jeździe zapomnianymi stylami narciarskimi oraz jazda na czas. To wydarzenie trzeba koniecznie zobaczyć, a może nawet spróbować własnych sił w jeździe na drewnianych nartach w szykownym stroju z lat 20. ubiegłego wieku.

Kasprowego Wierchu nie trzeba reklamować. Na szczyt wjedziemy kolejką linową, która w około 20 minut przeniesie nas do majestatycznego serca Tatr. Jeśli przyjedziemy zimą i zdecydujemy się na przygodę z nartami, możemy poszusować ze szczytu w kierunku Doliny Gąsienicowej lub najdłuższą polską nartostradą prowadzącą przez Kocioł Goryczkowy, w kierunku dolnej stacji kolejki w Kuźnicach. Zwłaszcza na górnym odcinku trasa ta dostarcza dużo adrenaliny, jest polecana wyłącznie doświadczonym narciarzom. Jak nigdzie indziej w kraju, jesteśmy tu zdani na łaskę bardzo zmiennych wysokogórskich warunków pogodowych. Nagrodą za trudy zmagań z naturą są niezapomniane, bajeczne widoki ze szczytu.

Zwiastunem wiosny w Tatrach są krokusy. Ich magia przyciąga rokrocznie nawet 60 tysięcy turystów. Najczęściej udają się oni do Doliny Chochołowskiej, by podziwiać tam unikalne kobierce kwiatowe. Najbardziej efektowne skupiska krokusów można zobaczyć właśnie na Polanie Chochołowskiej, na Kalatówkach, Polanie Pisanej, ale też spacerując ścieżką pod reglami.
Szafran spiski, bo tak brzmi naukowa nazwa tej rośliny, upodobał sobie śródleśne łąki, na których odbywa się lub odbywał wypas owiec. Dziś roślina ta jest objęta częściową ochroną, o czym przypominają nam kampanie społeczne prowadzone przez dyrekcję Tatrzańskiego Parku Narodowego. Znamię słupka krokusa służy jako barwnik do tkanin i gorzka przyprawa przydająca koloru potrawom, zwłaszcza ciastom i zupom. Szafran znalazł też zastosowanie w medycynie ludowej. Służy jako środek uspokajający, rozkurczowy i stymulujący apetyt.

Krupówki atakują dziś turystów krzykliwymi reklamami typu „wstąp i kup cokolwiek”. Nie zawsze tak było.
Jest to jedna z najstarszych ulic Zakopanego, swój status zyskała w 1870 roku. Nazwa pochodzi od łąki, przez którą przebiegał już wcześniej trakt z wyżej położonych domostw i z przemysłowych Kuźnic – do centrum wsi Zakopane i kościoła przy ulicy Kościeliskiej. Z biegiem lat mała wioska rozwijała się, a przy Krupówkach powstawało coraz więcej drewnianych budynków.
W początkach turystycznej historii Zakopanego to właśnie przy Krupówkach powstał pierwszy dom letniskowy, wybudowany w 1878 roku przez Walerego Eliasza – autora jednego z pierwszych przewodników po Tatrach. 🧗‍♂️
Większość kamienic, które dziś mamy szansę podziwiać, powstała na początku XX w., po dużym pożarze dawnych drewnianych budynków. Miał on miejsce w 1899 r. Ponad kolorowymi neonami i witrynami sklepów dojrzeć możemy dziś gdzieniegdzie ślady charakterystycznego stylu architektonicznego, panującego w mieście i nazywanego stylem zakopiańskim. Jego prekursorem był Stanisław Witkiewicz – wpływowy malarz, architekt, barwna postać zakopiańskiej bohemy.

Rybie Jezioro – wszyscy je znamy, niektórzy je widzieli, nie wszyscy o tym wiedzą – to historyczna nazwa największego, jednego z najgłębszych i zdecydowanie najludniej odwiedzanego tatrzańskiego stawu – Morskiego Oka. Nie sposób być w Zakopanem i nie pomknąć drogą Oswalda Balzera w kierunku Palenicy i dalej pieszo lub fasiągiem nad jego brzegi.
To w dużej mierze profesorowi Uniwersytetu Lwowskiego – Oswaldowi Balzerowi zawdzięczamy, iż Dolina Rybiego Potoku, w której znajduje się Morskie Oko jest dziś częścią Polski.
Tereny te były przedmiotem wielowiekowych sporów właścicielskich. Ich rozstrzygnięcie nastąpiło w 1902 r. w głośnym procesie sądowym, odbywającym się między hrabią Hohenlohe i hrabią Władysławem Zamoyskim (reprezentowanym przez prof. Balzer). Wyrok przesądził, że Dolinę Rybiego Potoku w całości należy przypisać do Galicji. Po upadku monarchii austro-węgierskiej stało się to też podstawą do wytyczenia w tym samym miejscu granicy polsko-czechosłowackiej.
Jest wiele legend związanych Morskim Okiem, najsłynniejsza mówi o połączniu jego wód z Morzem Bałtyckim, lub w innej wersji z nawet Adriatykiem. Podobno pewien zniechęcony żeglarz, który na dobre rozstał się ze swoim fachem po katastrofie okrętu, na którym płynął z całym swoim majątkiem, odnalazł zabrane przez Neptuna skarby i resztki swojego statku, właśnie na dnie Morskiego Oka. Nie rozstrzygamy czy to może być prawdą. Czy jednak nie jest dziwnym, że otok góralskiego kapelusza zdobią muszelki mórz południowych?

Hala Gąsienicowa, stanowiąca północną część Doliny Gąsienicowej, wzięła swoją nazwę od historycznych właścicieli tych terenów – znanego góralskiego rodu Gąsieniców. Otoczona skalistymi szczytami, rozległa hala wygląda szczególnie pięknie w wakacje, gdy jej barwa jest zdominowana przez łany kwitnącej na różowo wierzbówki kiprzycy – rośliny z rodziny wiesiołkowatych.

Hala Gąsienicowa jest popularnym kierunkiem turystycznych wycieczek. Jest łatwo dostępna o każdej porze roku. Krzyżują się tu liczne szlaki z Zakopanego. Jest też zwornikiem dróg prowadzących na najtrudniejsze tatrzańskie szczyty, w tym te legendarne, znajdujące się w grani Orlej Perci.

Zapraszamy na wycieczkę do malowniczej tatrzańskiej Doliny Białego, zwanej przez niektórych Reglową Pięknością. Jej wylot znajduje się zaledwie kilkaset metrów na zachód od zakopiańskiej skoczni narciarskiej. Stefan Żeromski pisało o niej: „Zazwyczaj chodzę do Doliny Białego (…), leżę sobie tam w podścielisku pysznych mchów i całych zarośli liści borówek”. Nazwa Białego Potoku głęboko wcinającego się w dno doliny, wywodzi się od barwy skał wapiennych zdobiących jego brzegi. Po przejściu całej doliny, dochodzimy do czarnego szlaku, tzw. Ścieżki nad Reglami, skąd ambitniejsi turyści, miast pławić się w borówkach (co nota bene jest w TPN zakazane), mogą ruszyć dalej w kierunku Sarniej Skały i wrócić do Zakopanego Doliną Strążyską.

Jedną z największych atrakcji Doliny Białego są dwie nieduże sztolnie uranowe. Jedna z nich ma długość około 250 m, a druga aż 400 m. Wydobycie rudy uranu odbywało się tu w czasach zimnej wojny. Prace prowadzone były w przez naukowców z ZSRR, a uran pozyskany w Tatrach miał służyć do produkcji broni jądrowej. Prace nad wydobyciem urany wymagały ścisłej tajemnicy, dlatego cała Dolina Białego w latach 50. była strzeżona przez wojsko i niedostępna dla turystów. Sztolnie i dziś pozostają zakratowane – nie można ich zwiedzać, gdyż dłuższe w nich przebywanie może wywierać negatywny wpływ na nasze zdrowie. W samym Białym Potoku również odnotowano podwyższony poziom promieniowania, ale nie do tego stopnia by było szkodliwe.

Na Gubałówkę dotrzemy z Dolnych Krupówek popularną kolejką terenowo-linową.  Trasa przejazdu ma długość 1298 m, w tym czasie wagonik pokonuje około 300 m różnicy wzniesień.
Wjazd na górę, z której roztacza się najpiękniejszy widok na Tatry i Zakopane, zajmuje około 3 minuty. Zimą na turystów czeka tu park świateł. Szczyt rozświetlony jest półtora milionem lampek ledowych. Latem skorzystać można z wielu atrakcji, w tym zjeżdżalni grawitacyjnej – ciekawej rozrywki, sprawiającej dużo frajdy dorosłym i dzieciom.

Co roku, mniej więcej w połowie sierpnia w Zakopanem odbywa się Międzynarodowy Festiwal Folkloru Ziem Górskich. Jest to chyba największa najbarwniejsza tego typu impreza w Polsce. Wydarzenie trwa około tygodnia. W tym czasie, na konkursowej scenie festiwalu, zobaczyć można roztańczone grupy górali z całego niemal świata.

Widowiskowe wyścigi małych, góralskich sań po śniegu zwane Kumoterkami lub Gońbą Kumoterską są jedną z największych zimowych atrakcji organizowanych corocznie na Podhalu.

Ich nazwa wywodzi się od pary góralskiej – kumotra i kumoszki, która staruje w zawodach, ubrana w tradycyjne stroje ludowe. Kumoter powozi saniami, a kumoszka balansuje, aby te nie wypadły z krętej trasy.

Zawody odbywają się w licznych miejscowościach regionu jako jeden z elementów Parad Gazdowskich i cieszą się dużym zainteresowaniem zarówno miejscowych rodzin góralskich, jak i turystów.

Wieloletnia tradycja zawodów została wpisana na krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

Zapraszamy do dobrej zabawy! To widowisko trzeba zobaczyć.

Stary Cmentarz w Zakopanem to jedna z najbardziej znanych i najpiękniejszych polskich nekropolii, przyciągająca co roku rzesze turystów. Miejsce to jest też lokalnie znane jako „Cmentarz na Pęksowym Brzyzku”. Nazwa wywodzi się od Jana Pęksy, który w 1848 roku ofiarował zakopiańskiej parafii grunty nad brzegiem potoku Cicha Woda – w gwarze góralskiej nadbrzeżna łąka to właśnie „brzyzek”.
Większość znajdujących się na cmentarzu pomników jest dziełem wybitnych podhalańskich artystów. Na cmentarzu swój spoczynek znaleźli ludzie gór oraz postaci zasłużone dla kultury i historii Polski, m.in.: Kornel Makuszyński, Tytus Chałubiński, Władysław Orkan, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Stanisław Witkiewicz, Władysław Hasior, Stanisław Marusarz czy Mariusz Zaruski.

Polska, zaraz za Słowacją i Węgrami, jest bogata w gorące źródła i oferuje wiele miejsc, w różnych regionach kraju, gdzie można skorzystać z kąpieli w wodach termalnych. Jest to doskonała forma relaksu i wypoczynku, szczególnie w okresie jesienno-zimowym.

Wody termalne mają dużą zawartość makro i mikroelementów i w zależności od miejsca różnią się składem. Dzięki swym właściwościom leczniczym, oprócz relaksu zapewniają działanie prozdrowotne  i pomoc przy różnych dolegliwościach.

W Polsce jest duży wybór obiektów oferujących kąpiele w wodach termalnych, a najbardziej znane można odwiedzić w: Mszczonowie, Uniejowie, Poznaniu, Lądku-Zdroju, Solcu Zdroju, Busko Zdroju, Jeleniej Górze, Witowie (Chochołowie) i Lidzbarku Warmińskim.

Gorąco zapraszamy!