Centrum Konferencji i Rekreacji Geovita w Lądku-Zdroju

„Nie widziałem nigdy uzdrowiska, którego położenie miało wygląd bardziej obliczony na zachowanie czy przywrócenia zdrowia niż Lądek” – miał napisać w liście z podróży John Quincy Adams – późniejszy prezydent Stanów Zjednoczonych.
To najstarsze w Polsce uzdrowisko położone jest w południowo-wschodniej części Ziemi Kłodzkiej, u stóp malowniczych Gór Złotych, Bialskich i Krowiarek. Bogactwo występujących tu naturalnie leczniczych wód termalnych oraz dogodne warunki klimatyczne, czynią Lądek-Zdrój wspaniałym miejscem ucieczki od zgiełku cywilizacji, a otaczające miejscowość pasma górskie, stanową świetną bazę wypadową dla osób ceniących aktywne formy wypoczynku i kontakt z przyrodą.

„Zdrój Wojciech” to gmach z 1680 roku posadowiony bezpośrednio nad gorącym źródłem w centrum Lądka-Zdroju. Przepiękna, przeprojektowana w 1880 r. bryła budynku wzorowana jest na planach łaźni tureckiej. Obiekt dostarcza kuracjuszom wyjątkowych wrażeń estetycznych, a górująca nad parkiem zdrojowym barokowa kopuła, już z oddali zachęca do skierowania ku niej kroków.

Zdj. materiał prasowy Uzdrowiska Lądek-Długopole S.A.

Miejsce jest tak unikalne, że kręcono tu niektóre sceny do filmu „Opowieści z Narni: Książę Kaspian”. Malownicza sceneria skalnego labiryntu, o powierzchni ponad 20 ha, jest nie lada atrakcją turystyczną Gór Stołowych. Rezerwat Błędne Skały, bo o nim dziś Wam przypominamy, jest łatwo dostępny dla turystów. Dotrzecie tu w kilka minut z pobliskiego parkingu leśnego. Naturalny skalny labirynt można zwiedzać udając się na liczącą około 1,5 km wycieczkę. Czasami przeciskanie się wąskimi i wysokimi na 10 m szczelinami skalnymi przysparzać może turystom trochę kłopotu.

Historia Błędnych Skał rozpoczęła się około 100-66 mln lat temu – w okresie późnej kredy. Wówczas tereny te pokrywało ogromne morze, na dnie którego odkładały się osady. W późniejszym okresie, na skutek ruchów górotwórczych, zostały one wypchnięte ku górze, a następnie zwietrzały przybierając fantazyjne formy. Według słowiańskich źródeł, za utworzenie skalnego labiryntu odpowiedzialny był Duch Gór Liczyrzepa. Nie przytaczamy jednak dziś tej legendy, gdyż wydaje się ona znacznie słabiej udokumentowana.

Ciekawostką regionu jest występująca w tutejszych lasach spora populacja muflonów – odmiany dzikich owiec górskich, które możemy spotkać podczas wędrówki. Zostały tu przywiezione 100 lat temu z dalekiej Korsyki przez myśliwych.

Twierdza Kłodzko jest dziś jedną z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji Dolnego Śląska i jednym z najstarszych zespołów obronnych w Polsce. Przez ponad 900 lat istnienia była kilkukrotnie gruntownie przebudowywana i unowocześniana. Odnosiła też liczne szkody bitewne.  Tylko raz w swojej historii została naprawdę zdobyta. Udało się to Austriakom, którzy w 1760 r, podczas wojen śląskich, szturmem przejęli warownię we władanie.

Do zwiedzania udostępniono zaledwie 10% kompleksu obronnego, a i tak wycieczka, wraz ze zwiedzaniem kilometrowego podziemnego labiryntu chodników kontrminowych, zajmie Wam około 2,5 godziny.

Jaskinia Niedźwiedzia w masywie Śnieżnika, jest zgodnie uznawana za królową z polskich jaskiń. Kto nie widział – musi zobaczyć koniecznie! Wielkość komnat oraz oszałamiające bogactwo szaty naciekowej sprawiają, że miejsce to onieśmiela i urzeka przepychem form: stalagmitów, stalaktytów, polew kalcytowych oraz imponujących draperii węglanowych. Łączna długość korytarzy wynosi ponad 5 km, co czyni Jaskinię Niedźwiedzią najdłuższą z jaskiń Sudeckich i plasuje wśród dziesięciu najdłuższych jaskiń w Polsce.

Wstęp do jaskini jest płatny, a trasa turystyczna jest bardzo dobrze przygotowana. Rokrocznie jaskinię odwiedza około 100 tysięcy osób. Więcej informacji znajdziecie na: jaskinianiedzwiedzia.pl

Nieczynna kopalnia złota w Złotym Stoku, wraz z repliką średniowiecznej osady górniczej, jest wspaniałą atrakcją dla rodzin z dziećmi. Warto ją odwiedzić niezależnie od pogody czy pory roku.
Do wyboru mamy kilka opcji zwiedzania. Wycieczka podstawową trasą rozpoczyna się przejazdem kolejką kopalnianą. Główną atrakcją na szlaku jest podziemny wodospad. Można też zdecydować się na krótki podziemny spływ łodzią, przez zalany fragment sztolni Gertruda.
Górnictwo w okolicach Złotego Stoku ma ponad 1000-letnią tradycję. Prawdziwy rozkwit nastąpił w XVI w. W tym czasie ze swoich prawie 200 szybów kopalnianych, miejscowość dostarczała około 8% całej europejskiej produkcji złota.
Działalność górnicza w tym miejscu trwała nieprzerwanie do 1961 roku, kiedy to podjęto decyzję o zaprzestaniu wydobycia, a szyby w krótkim czasie wypełniła woda. Na przestrzeni wieków szacuje się, że wydrążono tu około 320 kilometrów korytarzy. Prace wydobywcze odbywały się na 21 poziomach, na głębokości nawet 500 metrów pod powierzchnią ziemi. Do zwiedzania udostępniona jest tylko niewielka część z nich.

Odwiedzając w wakacje Lądek-Zdrój, warto wybrać się na wycieczkę do majestatycznego wodospadu Wilczki, znajdującego się w masywie Śnieżnika.

Jest to drugi największy wodospad w Sudetach, liczy 22 m wysokości. Co ciekawe, przed powodzią w 1997 r było on o pięć metrów wyższy. Żywioł zniszczyły wówczas nabudowany w XIX próg, przywracając kaskadę wodną do naturalnej wysokości.

Sam wodospad jest łatwo dostępny, warto go odwiedzić po opadach deszczu, gdy w strumień jest przepełniony wodą.

Teren wokół wodospadu został bardzo dobrze przygotowany pod kątem odwiedzających to miejsce turystów. Utworzono nad nim pomosty widokowe z solidnymi metalowymi barierkami.

Czasami jest tak, że mijasz budynek i nie możesz od niego oderwać wzroku. Chcesz wejść do środka i dowiedzieć się co skrywa ta unikalna architektoniczna perełka. XVII-wieczny barokowy młyn papierniczy w Dusznikach-Zdroju jest takim właśnie obiektem – jedynym w Polsce i jednym z nielicznych w świecie.

W mieszczącym się tu Muzeum Papiernictwa zobaczymy kolekcję papierów z tzw. „filigranami”, z których najstarsze pochodzą z XVI w. Poznamy techniki produkcji papieru, zobaczymy kolekcję maszyn drukarskich i urządzenia do analizy właściwości papierów.

Dodatkową atrakcją są warsztaty papiernicze, podczas których turyści samodzielnie tworzą arkusze ozdobnego papieru.

Fot. Materiał prasowy Muzeum Papiernictwa

Porcelanowa pijałka, bez której nie mógł się obyć żaden kuracjusz odwiedzający w okresie międzywojennym górskie uzdrowisko.
Ten wyposażony w specjalną rurkę dzbanek, wymusza picie wody małymi łykami, co umożliwia docenienie jej walorów zdrowotnych i smakowych.
Najsłynniejsze pijałki dla polskich uzdrowisk produkowane były przez Zakłady Porcelany z Ćmielowa.
Pięknie wykonane, stawały się popularną ozdobą domowych kredensów, przypominając kuracjuszom o udanym sanatoryjnym turnusie.
Dziś też, wybierając się do Krynicy-Zdrój, Muszyny lub Lądka-Zdroju, wygrzebmy ten nieco zapomniany artefakt z domowych zakamarków.
Jeśli nie mamy jeszcze pijałki, zawsze możemy kupić ją na miejscu w uzdrowisku. Pijałki te są nie tylko bardzo funkcjonalne,  ale pozwalają też przenieść się myślami do eleganckich czasów rozkwitu sanatoriów, w których coroczne turnusy zdrowotne były popularnym sposobem zagospodarowania czasu, przeznaczonego na odpoczynek.